Öz
Amaç: Bu araştırma hemşirelerde işe bağlı gerginlik ve stresle başetme durumunu belirlemek amacı ile yapılmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu araştırmaya bir üniversite hastanesinde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 157 hemşire alınmıştır. Araştırma verileri anket formu, İşe Bağlı Gerginlik Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği kullanılarak toplanmıştır.
Bulgular: Hemşirelerde işe bağlı gerginlik ile stresle başetme yaklaşımlarından kendine güvenli yaklaşım ve iyimser yaklaşım arasında anlamlı negatif bir ilişki, boyuneğici yaklaşım arasında anlamlı pozitif bir ilişki olduğu saptanmıştır. Hemşirelerde işe bağlı gerginlik arttıkça kendine güvenli yaklaşım ve iyimser yaklaşım azalmakta, boyuneğici yaklaşım artmaktadır. Hemşirelerin mesleğe başlama yaşı ile sosyal destek arama yaklaşımı arasında anlamlı negatif bir ilişki olup, mesleğe başlama yaşı arttıkça sosyal destek arama azalmaktadır. Kadın ve servis sorumlusu hemşirelerin kendine güvenli yaklaşım ve sosyal destek arama yaklaşımını daha fazla kullandıkları, sağlık sorunu olan hemşirelerin iyimser yaklaşımı daha az kullandıkları saptanmıştır.
Sonuç: Hemşirelerin işe bağlı gerginlik yaşama durumu ile stresle başetme durumları yakından ilişkilidir. İşe bağlı gerginlik arttıkça stresle etkin başetme azalmaktadır. Hemşirelerin iş streslerini tanıyarak baş etmelerini artırması işe bağlı gerginliğin azalmasına katkı verecektir.
Anahtar Kelimeler
Öz
Aim: The research was conducted in order to determine status of coping with work-related tension and stress among the nurses.
Methods: 157 nurses who worked at a university hospital and accepted to participate were included in this descriptive research. The data of the research were gathered using a questionnaire form, Work-Related Tension Scale and Scale of the Ways to Cope with Stress.
Results: It was noted that there was a significant and negative correlation between self-confidence approach and optimistic approach and a significant and positive correlation between self-confidence approach and submissive approach. As the nurses’ work-related tension increased, self-confidence approach and optimistic approach decreased whereas submissive approach increased. There was a significant and negative correlation between the age of the beginning of working and seeking social support approach and as the age of the beginning of working increased seeking social support decreased. It was explored that nurses who were female and responsible for the services used self-confidence approach and seeking social support approach more whereas those with a health problem used optimistic approach less.
Conclusion: Nurses’ status of work-related tension and coping with stress were closely correlated. Effective stress coping decreased as work-related tension increased. Exploration of work-stress of the nurses and enforcement of their stress coping efforts will help work-related tension decrease.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 19 Kasım 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012Cilt: 1 Sayı: 2 |